खानदानी चार्ल्स शोभराज ! ( भाग एक )
भरतनगरला सेंटर होते ..मी त्यावेळी तेथे निवासी कर्मचारी म्हणून काम करत होतो ..सुमारे २० जण उपचारांसाठी दाखल होते ...एकदा संध्याकाळी दोन जण चौकशीला आले ..इथे प्रमुख कोण आहे हे विचारू लागली ..रवी बाहेर गेलेला होता ..सर्व जवाबदारी माझ्यावरच होती ..मी सेंटरच्या आत राहत असताना बहुधा बर्म्युडा व टी शर्ट अथवा बनियन वर वावरत असे ..कारण अगदी स्वैपाक घरापासून ते समूह उपचार घेणे पर्यंत अश्या सर्वच पातळीवर काम करावे लागत असे...त्या दिवशी मी बनियन आणि बर्म्युडा घालून अंगणात बसलो होतो ..चौकशीला आलेले लोक गेट जवळ दिसले तसे मी पुढे होऊन दार उघडले ..प्रमुख कोण आहे हे त्यांनी विचारल्यावर ..मी सांगितले ..संचालक रवी पाध्ये सध्या बाहेर गेलेले आहेत..त्यांच्या अनुपस्थितीत मी इथला सगळा कारभार पाहतो ..आपल्याला हवी ती माहिती मी नक्की देवू शकेन ..माझा अवतार पाहून त्यांचा चेहरा पडलेला दिसला ..माझ्या गळ्यात किचन ..व इतर सर्व चाव्यांचा जुडगा एका साखळीत लावून अडकवलेला होता ..मी त्यांना ऑफिस मध्ये घेवून आलो .." बोला ..काय माहिती हवी होती ? ".... " एका व्यसनीला येथे उपचारांसाठी दाखल करायचे आहे..दारूचे व्यसन आहे .." त्यांच्या पैकी एक जण म्हणाला ..यावर मी त्यांना व्यसनाधीनता एक मनो - शारीरिक आजार कसा आहे ..आमच्याकडे उपचार घेणाऱ्या मित्रांसाठी ..योग ..प्राणायाम ..समूह उपचार ..व्यक्तिगत समुपदेशन वगैरे एक वेळापत्रक कसे आहे .. कसे समुपदेशन केले जाते ...उपचार खर्च काय असतो ..वगैरे माहिती दिली ..त्यावर व्यसनीचे वडील म्हणाले ..माझ्या मुलाला येथे दाखल करायचे आहे ..मात्र तो खूप हुशार आहे ..येथून पळून जाणार नाही याची तुम्ही खात्री देवू शकाल का ? ..यावर मी त्यांना ..आम्ही सगळे कार्यकर्ते कसे पूर्वाश्रमीचे व्यसनी होतो ...कसे खोटारडे होतो ..विश्वासघातकी होतो ..वगैरे सांगून ..आम्ही त्याच्यावर बारीक लक्ष ठेवू अशी त्यांना खात्री दिली ..ते म्हणाले ..तुम्ही फक्त येथून तो येथून पळून जाणार नाही या कडे लक्ष ठेवा ...बाकी समुपदेशन वगैरे नाही केले तरी चालेल ..तसेच त्याची येथे राहण्या जेवण्याची सगळी चांगली व्यवस्था झाली पाहिजे ..त्याल स्पेशल रूम असेल तर द्या ..आम्ही देवू काय लागतील ते पैसे ..दोघांच्याही बोलण्यातून अहंकार स्पष्ट दिसत होता ..त्या पैकी एक जण नागपूरच्या अल्कोहोलिक्स अॅनाॅनिमसचा सदस्य आहे हे समजले ..तोच घेवून आला होता व्यसनीच्या पालकांना ..मी ए. ए . चा सदस्य आहे हे त्याने सांगितल्यावर .. म्हणालो ..मग तुम्हाला तर सगळी माहितीच आहे या आजाराबद्दल ..त्याचा अहंकार सुखावल्या सारखा वाटला ..मात्र तो पुढे जे बोलला त्याने माझी सटकली ..
तो म्हणाला ..मला माहित आहेत सगळी व्यसनमुक्ती केंद्रे काय काम करतात ते ..आम्ही जो व्यसनी येथे आणणार आहोत तो स्पेशल आहे ..तुमच्या आवाक्यातील नाही ..त्याला समुपदेशन वगैरेचे काम तुम्ही नका करू ..ते काम आम्ही करू ..त्याचे बोलणे ऐकून मी दुखावलो ..त्याने व्यसनीचा ' स्पेशल ' असा उल्लेख करून ..अल्कोहोलिक्स अॅनानिमसच्या मूळ तत्वाशीच प्रतारणा केली होती .." अहो ' व्यक्तीपेक्षा तत्वांना महत्व ' हे अल्कोहोलिक्स अॅनाॅनिमसचे एक प्रमुख तत्व मानले जाते .व्यसनी व्यक्ती कोणत्या जाती-धर्माचा आहे . किती शिकलेला आहे ..किती बुद्धिमान आहे ..त्याचे कौटुंबिक व सामाजिक स्थान काय आहे वगैरे बाबी ए . ए .मध्ये गौण मानल्या जातात ..तो केवळ एक व्यसनी आहे ..आजारी आहे ..त्याला सुधारणेचे गरज आहे ..भावनिक दृष्ट्या कमकुवत आहे ..त्याच्या व्यक्तीमत्वात असलेल्या काही दोषांमुळेच तो व्यसनी झालाय ..तसेच व्यसनामुळे देखील त्याच्यात अनेक स्वभावदोष निर्माण होऊन ..तो दांभिक ..ढोंगी .खोटारडा ..अहंकारी ..अप्रामाणिक बनतो ..याच दृष्टीकोनातून त्याच्याकडे पहिले तरच तुम्ही त्याला चांगली मदत करू शकाल " असे मी सांगू लागताच तो ए . ए . सदस्य म्हणाला ..ही सगळी फालतुगिरी तू मला शिकवू नकोस ..मी तुझ्या पेक्षा जास्त सिनियर आहे ..त्या व्यसनीचे वडील देखील त्या ए . ए . सदस्याची री ओढत म्हणाले ..माझ्या मुलात काही स्वभावदोष वगैरे नाहीत ..आम्ही श्रीमंत व खानदानी लोक आहोत ..तू माझ्या मुलाचे डीग्रेडेशन करतो आहेस ..अचानक मला जाणवले की या अनोळखी लोकांशी मी आदराने अहो -जाहो असे संबोधून बोलत होतो ..ते दोघेही मात्र मला ऐकेरी संबोधत होते ..माझ्याशी कोणातरी ' रामागडी ' समजून तुच्छतेने बोलत होते ..कदाचित माझ्या बर्म्युडा ..बनियन या वेषामुळे ते मला फालतू समजत होते ..मलाही अपमान वाटला ..सटकलेली होतीच ..मी स्पष्ट म्हणालो " हे पहा ..तुमच्या मुलाला आमच्या कडे उपचारांना दाखल करा म्हणून मी निमंत्रण घेवून आलो नव्हतो तुमच्याकडे ..तुम्ही चौकशीला आलात म्हणून मी सविस्तर माहिती देतोय तुम्हाला ..मी तुम्हाला आदरार्थी बोलतोय ..तुम्ही मात्र माझा एकेरी उल्लेख करून मला अपमानित करत आहात ..अनोळखी व्यक्तीशी कसे बोलावे हे देखील शिकावे लागेल तुम्हाला ..तुम्ही आता इथून गेलात तर अधिक चांगले होईल .."
यावर तो ए ए चा सदस्य साऊथच्या सिनेमातील हिरो प्रमाणे ओरडला " ऐ...मी या केंद्राच्या संचालकांना सांगून तुझी नोकरी घालविन ..तुला धडा शिकवीन " .." अबे जा बे साल्या ..तुझ्यासारखे मी फाट्यावर मारतो ..चल फुट इथून " मी पण ओरडून प्रत्युत्तर दिले ..आरडओरडा ऐकून वार्डातील उपचार घेणारे मित्र बाहेर आले ..माझ्याशी कोणीतरी अनोळखी लोक भांडत आहेत हे त्यांना आवडले नाही ..ते रागाने त्या दोघांकडे पाहू लागले ..ते पाहून ते दोघे घाबरले ..घाईने गेटच्या बाहेर पडले ..बाहेर ठेवलेल्या आपल्या स्कूटरला किक मारत तो ए ए सदस्य म्हणाला " तू मला भेट कधी बाहेर ..म्हणजे तुला इंगा दाखवतो माझा "..मी चारदोन अस्सल शिव्या हासडत पुढे धावलो ..तसे ते भुर्रकन स्कूटर सुरु करून फरार झाले ..रात्री रवी भेटल्यावर मी त्याला घडलेला प्रकार सांगितला ..त्या ए. ए . सदस्याचे नाव सांगितले ..त्यावर रवी म्हणाला " अहो तुषारभाऊ ..तो छपरी ए . ए मेंबर आहे ..जास्त मनावर घेवू नका तुम्ही ..मी ओळखतो त्या ए . ए मेंबरला..तो खूप अहंकारी आहे "
( बाकी पुढील भागात )
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा